شهادت از مهمترین ادله اثبات دعوای کیفری، محسوب میگردد. ادله اثبات دعوا یعنی هرکس مدعی حقی باشد باید آن را اثبات کند و مدعیعلیه هرگاه در مقام دفاع، مدعی امری شود که محتاج بدلیل باشد اثبات امر بر عهده او است. باتوجه به اهمّیت و جایگاه شهادت در فقه و حقوق، بحث رجوع از شهادت از اهمیّت بالای برخوردار میباشد. از اینرو، این سؤال مطرح میگردد که ماهیت شهادت چیست و رجوع از آن دارای چه آثاری میباشد. با مراجعه به منابع فقه اسلامی و حقوق افغانستان و ایران، در یافتیم که شهادت به عنوان یکی از مهمترین طروق اثبات دعوی کیفری در فقه اسلامی و حقوق افغانستان و ایران که مبتنی بر فقه است، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار میباشد. شاید نتوان موردی از دعاوی کیفری را پیدا کرد که در صدور حکم آن، به این دلیل (شهادت) استناد نکرده باشد. اما گاهی شاهدی که شهادت داده است از شهادت خود رجوع میکند. این رجوع ممکن است در مراحل مختلف رسیدگی پرونده اتفاق بیفتد که در چنین مواردی خواه ناخواه آثاری حقوقی و کیفری بر آنها مترتب میشود مانند بطلان حکم، ضمان شهود بر مال و قصاص و عدم قبولی شهادت رجوع کننده از شهادت. بنابراین، در این تحقیق مباحث در ضمن سه بخش تنظیم یافته است. در بخش الف: کلیات و مفاهیم کلیدی مطرح شده است. در بخش ب: آثار رجوع از شهادت در امور کیفری، از منظر فقه و حقوق افغانستان و ایران، تبیین گردیده.
)